Margarita

To najbardziej znany drink z tequilą w roli głównej, mieści się w kategorii “sour” a więc jest koktajlem kwaśnym. Niektórzy określają kategorię tego drinka jako “daisy”, a to dlatego, że popularny w latach 20. XX wieku koktajl o tej nazwie różnił się od Margarity jedynie alkoholem bazowym. W rzeczywistości smak Margarity balansuje na granicy słodyczy, którą zapewnia triple sec (zazwyczaj w postaci Cointreau) dodając również niuans w postaci smaku pomarańczy.
Serwowana zazwyczaj w lokalach z meksykańskim menu, oprócz klasyki, w wielu wersjach smakowych – wzbogaconych owocowymi musami – marakują, mango, hibiskusem, wiśnią i innymi.
Obowiązkowo na brzegu kieliszka powinien znaleźć się crust czyli otoczka z kryształków soli, czasem spotyka się w tej roli cukier, zwłaszcza w przypadku wersji z owocowymi musami.

Pierwsza wzmianka o Margaricie pojawiła się w amerykańskiej lokalnej gazecie Moville Mail w lipcu 1936 roku, jako element wspomnienia wakacji autora artykułu w meksykańskiej Tijuanie. Drink został określony właśnie jako Tequila Daisy, a właściciel baru przyznał, że miks powstał przez omyłkowe dodanie do koktajlu tequili, zamiast innego składnika.
Krążą różne opowieści na temat powstania Margarity, ale faktem jest, że w 1937 roku, Brytyjczyk William J. Tarling w książce pełnej receptur na drinki umieścił przepis na koktajl Picador o składnikach identycznych jak przy Margaricie. Szesnaście lat później ten sam skład ze znanym nam już damskim imieniem został opublikowany w magazynie dla gentlemanów Esquire. Wiele osób przypisywało sobie opracowanie receptury lub choćby nadanie miksturze imienia.